Sri Lanka, modern tarihin en kötü ekonomik kriziyle karşı karşıya. 22 milyonluk nüfusu, gıda, elektrik, ilaç ve diğer ihtiyaçlar için büyük fiyat artışlarıyla mücadele ediyor. Sri Lankalılar sokaklarda protesto gösterileri yaptı ve Başkanlık Binası'nı bastı.
Krizin doğrudan nedeni açık: Sri Lanka'nın döviz rezervleri, hükümetinin ve vatandaşlarının ithalat için ödemesi gereken para birimleri tükendi.

Bu duruma nasıl geldiği daha fazla açıklama gerektiriyor. Mali tedbirsizliğin, sürdürülemez döviz kuru politikasının ve kronik kötü yönetimin hikayesi.
2020'nin başından bu yana Sri Lanka'nın döviz talebi artarken ihracat, krediler ve diğer sermaye girişleri yoluyla döviz kazanma kabiliyeti azaldı.

Bu, Sri Lanka Merkez Bankası tarafından tutulan resmi döviz rezervlerinde yaklaşık 8 milyar ABD dolarından 2 milyar ABD dolarının altına düşen istikrarlı düşüşte yansıdı.
Brüt rezervler, ödemeler için kullanılabilecek bir banka hesabındaki para ile aynı değildir. Örneğin, ödemeler için önceden taahhüt edilmiş para birimini ve belirli ülkelerden ithalatı sınırlayan koşullara sahip kredileri içerir.

Gerçek “kullanılabilir” yabancı para miktarı daha azdır. Mayıs ayının başlarında, ancak 50 milyon ABD dolarıydı - 2021'in sonunda ithalat ödemek için günde yaklaşık 75 milyon ABD dolarına ihtiyaç duyan bir ekonomi için çok küçük bir seviye. Bu, Sri Lanka hükümetinin Mayıs ayı sonlarında 78 milyon ABD doları tutarında bir faiz ödemesinde temerrüde düşmesine yol açtı.

Sri Lanka'nın azalan döviz girişleri ve artan çıkışları, ithalatın ihracatı geride bırakmasından, yurtdışındaki Sri Lankalıların ülkeye daha az para göndermesinden, turizm sektörünün tahribatından ve yüksek borç geri ödemelerinden kaynaklanmaktadır.

İki yıl içinde Sri Lanka'nın yıllık ticaret açığı yaklaşık 6 milyar ABD dolarından 8 milyar ABD dolarına yükseldi.Diğer iki önemli döviz kaynağı, yurtdışında yaşayan Sri Lankalıların evlerine gönderdiği para ve uluslararası turizm de büyük darbe aldı.Normalde bir ulus dövizin bitmesini iki şekilde önleyebilir.

Bir yol borç para almaktır. Ancak Sri Lanka, bu krizden önce zaten büyük ölçüde borç içindeydi. Ardışık hükümetler altyapı projelerini finanse etmek ve zarar eden kamu hizmetlerini desteklemek için borçlandı. Tahmini yıllık 10 milyar ABD Doları tutarındaki borç servisi maliyeti ile Sri Lanka, şimdi borç verenler için kötü bir bahis.

İkinci ve daha iyi yol, Avustralya, İngiltere, Japonya ve Amerika Birleşik Devletleri'ndekiler gibi dalgalı bir döviz kurudur.

Değişken oran, para biriminin değeri talebe göre değiştiği için ticaret değerini dengelemeye yardımcı olur.
Bir hükümet, para birimlerinin değerini korumak için birçok şey yapabilir, ancak asıl yol, döviz rezervlerini kullanarak para biriminin kendisini satın almaktır. Sri Lanka merkez bankasının yaptığı buydu.

Yabancı rezervler tükenirken, hükümet daha riskli başka politikalar benimsedi. Nisan 2021'de gübre ithalatını yasaklama kararı özellikle feci oldu .

Bu, organik tarımı teşvik etmek için bir politika olarak pazarlandı, ancak gerçekte döviz talebini azaltmakla ilgiliydi.

Tarımsal üretimdeki müteakip düşüş, ekonomik krizi yalnızca ağırlaştırdı.
Kısa vadeli çözümler nasıl daha uzun vadeli sorunlar yaratabilirse, uzun vadeli çözümler de kısa vadeli acı anlamına gelebilir.

(Sabitlenmiş) rupinin ABD doları karşısında %40'tan fazla değer kaybetmesine izin vermek enflasyonu %54'e yükseltti.
Geçmiş deneyimlere dayanarak, IMF Sri Lanka'yı kurtarmadan önce hükümet harcamaları ve diğer ekonomik göstergeler konusunda büyük taahhütler isteyecektir.

Ancak eylem olmadan, Sri Lanka'daki yaşam daha da acımasız görünüyor.