Günümüzdeki aşklar da kapitalizm içinde savrulup gidiyor gibi sanki ne dersiniz?
Kapitalizm bize doyumsuzluğu öğretti
İnternetle beraber de bunu tüm dünyaya kolay bir şekilde yaydı
Doyumsuzluk ruhumuza o kadar işledi ki ilişkilerimize de bu yansımaya başladı
Herkes daha iyisini arıyor ya da herkesin bir şekilde yedekte tuttuğu insanlar var
Kapitalizm de bize hep daha iyisini ya da aynı ürünün farklısını sunmuyor mu?
Sunuyor...
2000'ler öncesi arkadaşlık, aşk bir başka diyenleri anlamak için o yaş gruplarındaki insanlarla konuştum. Onları dinledim. Çünkü bu dönemde birini dinleyip o dönemi anlayamam
Hepsi o dönemin daha kıymetli olduğunu, sadakatin daha fazla olduğunu, haberleşmenin daha zor olduğu için telefonla konuşmanın her bir dakikasının kıymetli olduğunu söyledi
Aslında klasik Türk filmi tadında hikayelerdi
Ne yalan söyleyim zaten kendimi hiçbir zaman bu döneme ait hissetmedim. Her şeyin yüzeysel, sığ, çıkarcı, kolay, göze batarcasına olmasına beni her şeyden soğutuyor
Sosyal medya için yaşanan aşklar, içini doldurmayan sevgi sözcükleri... Gerçek hayatta tanışılmamış kişilerin sosyal medyada kurdukları arkadaşlıklar... daha çok şey var
Bunlardan bu kadar rahatsız olduğum için kendimi bu döneme ait hissetmiyorum ve her şeyin bu kadar hızla ilerlemesinden rahatsız oluyorum
Evet evet bana kalsa avcı toplayıcı döneme kadar dönerim. Düşüncesi bile beni gülümsetiyor.
İşin şakası bir tarafa kapitalizm bizi sadece tüketim de değil kültür, ilişki her konuda esir alıyor.
Karşı koyabildiğimiz kadar koyalım bakalım. Acaba benim çocuğum böyle düşünecek mi göreceğiz
