Her canlı bir değerdir.İnsan ise varlıkların en kıymetlisi.İnsanda doğumundan itibaren aklına gelmez ama her yaşanan günden itibaren fani dünyada ölüm istikametine doğru koşar.Bunu hayat koşturmasında unutur gideriz.Ne zaman sevdikleriniz,yakınlarımızı kaybettiğimizde veya katıldığımız cenaze merasimlerinde gerçek olan ölüm duygularına gireriz.Arkasından bir süre sonra dünyanın yine değen değmeyen telaşelerine kapılır gideriz.Kader takdir ilahi Cenab-ı Allah tan ne ileri,ne geri.Var olmak dünyada bulunmak ama bu varoluş sınırlıdır.Her canlı ölümü tadacaktır.Hayatta belli bir yol alanlar gerçeklere dayanarak yaş 35 yolun yarısı ,yaş 70 bir ayağımız çukurda söylemleri kurarken,kimi ne zaman nerde bulacağı belli değil. Hastalıkla,kaza ile veya hiç bir nedensiz ecel geldimi yaşam nokta.Hep bizlerin dilekleri Allah elden ayaktan düşürmeden bu dünyadan iman duygusu ile göç etmek.Başımıza geleni hayır ve şer leri,hastalıkları sabır tedbir ile kucaklamaya çalışacağız.Ben de bu hafta içinde halamın oğlu Tahir abimi kaybettim.O'felc geçirmiş 20 yıldır kendisi için uzanıp dolabın kapağını açıp istediğini kendi elleriyle alamadan aramızdan ayrıldı.O'nun hayat arkadaşı hala kızı ,çocukları ve hep gözlemleyip koşturan kardeşleri vefa örneği gösterip ona baktılar.Son 45 gün içinde değişik rahatsızlarını yatan vücudu taşıyamadı hayata veda etti.O ufak ses tonu ile kelimeleri toparlayıp cümle kurmaya çalışan, gülen yüzü ile kendini ifade etmeye sevinçle kalkan abimizdi.O” na aynı çatı altında hizmetini canı gönülden yapan eşinin vefasın dan Allah razı olsun.Cevremizde bunun tersi duruş ve davranışlarıda görmekteyiz.Ayni şekilde 82 yaşında bir saygıdeğer komsu amcamın en ufak bir şikayet etmeden yatalak eşine hizmet etmesinin şefkat,vefa hayat arkadaşlığının ne olduğunu bilmemize,idrak etmemize örnekleri.Allah hepsinden razı olsun.Bu hastalıklar,sıkıntılara Cenab- Allah ‘ın gönderdiği misafirler deyip karşılıksız,tarafsız içtenlikle safi sevgi ile Allah ‘ın verdiği sabır ile kucaklayanların,hizmet edenlerin onlardan aldıkları duaya ne denilmez? Bu hafta yine bir arkadaşımız Cevat kardeşimizin Sevgili annesi , komşumuz Aysel Demir hanımefendi kardeşimizin Sevgili annesi bu dünyadan göç etmişlerdir.Kardeslerimle cenaze ve defin merasimlerinde malum mesafeli bir araya geldik.Biz de annemizi 4 yaşında iken , 6 yıl oncede babamizi kaybettik.Büyüklerimizi ninelerimizi,ana,babalarımızı eş dost akrabaları anarken kardeşler arasında ölüm,mezar yeri konuşmaları üzerine karamsarlık sergilemek istemem ama bir kaç satir yazdım.Ölum yaşarken daima önümüzde olursa bazen anlamsız değmeyen endişelere, sıkıntılara, kapılan hırsa düşmemize bir nebze katkı sağlar.Elbette hem bu dünya hem ahiret sınav için fani hayat testindeyiz.Kuran da ayetlerde geçtiği gibi,”Her nefis ölümü tadacaktir" Nefis insanın ruhu,beden ölür ama ruh ölmez. Ahirete göç etmiş büyüklerimizi,kücüklerimizi,vatan için canlarını veren şehitlerimizi rahmetle anıyoruz.,mekanları cennet olsun.Aşık Yunus un sözü ile bitiriyorum ;”Ölümden ne korkarsın.Korkma edebi varsın.” Selam,dua ve saygılarımla. GÜLE GÜLE ÖLÜM HEPİMİZE! Her canlı bir değerdir.İnsan ise varlıkların en kıymetlisi.İnsanda doğumundan itibaren aklına gelmez ama her yaşanan günden itibaren fani dünyada ölüm istikametine doğru koşar.Bunu hayat koşturmasında unutur gideriz.Ne zaman sevdikleriniz,yakınlarımızı kaybettiğimizde veya katıldığımız cenaze merasimlerinde gerçek olan ölüm duygularına gireriz.Arkasından bir süre sonra dünyanın yine değen değmeyen telaşelerine kapılır gideriz.Kader takdir ilahi Cenab-ı Allah tan ne ileri,ne geri.Var olmak dünyada bulunmak ama bu varoluş sınırlıdır.Her canlı ölümü tadacaktır.Hayatta belli bir yol alanlar gerçeklere dayanarak yaş 35 yolun yarısı ,yaş 70 bir ayağımız çukurda söylemleri kurarken,kimi ne zaman nerde bulacağı belli değil. Hastalıkla,kaza ile veya hiç bir nedensiz ecel geldimi yaşam nokta.Hep bizlerin dilekleri Allah elden ayaktan düşürmeden bu dünyadan iman duygusu ile göç etmek.Başımıza geleni hayır ve şer leri,hastalıkları sabır tedbir ile kucaklamaya çalışacağız.Ben de bu hafta içinde halamın oğlu Tahir abimi kaybettim .O'felc geçirmiş 20 yıldır kendisi için uzanıp dolabın kapağını açıp istediğini kendi elleriyle alamadan aramızdan ayrıldı.O'nun hayat arkadaşı hala kızı ,çocukları ve hep gözlemleyip koşturan kardeşleri vefa örneği gösterip ona baktılar.Son 45 gün içinde değişik rahatsızlarını yatan vücudu taşıyamadı hayata veda etti.O ufak ses tonu ile kelimeleri toparlayıp cümle kurmaya çalışan, gülen yüzü ile kendini ifade etmeye sevinçle kalkan abimizdi.O” na aynı çatı altında hizmetini canı gönülden yapan eşinin vefasın dan Allah razı olsun.Cevremizde bunun tersi duruş ve davranışlarıda görmekteyiz.Ayni şekilde 82 yaşında bir saygıdeğer komsu amcamın en ufak bir şikayet etmeden yatalak eşine hizmet etmesinin şefkat,vefa hayat arkadaşlığının ne olduğunu bilmemize,idrak etmemize örnekleri.Allah hepsinden razı olsun.Bu hastalıklar,sıkıntılara Cenab- Allah ‘ın gönderdiği misafirler deyip karşılıksız,tarafsız içtenlikle safi sevgi ile Allah ‘ın verdiği sabır ile kucaklayanların,hizmet edenlerin onlardan aldıkları duaya ne denilmez? Bu hafta yine bir arkadaşımız Cevat kardeşimizin Sevgili annesi , komşumuz Aysel Demir hanımefendi kardeşimizin Sevgili annesi bu dünyadan göç etmişlerdir.Kardeslerimle cenaze ve defin merasimlerinde malum mesafeli bir araya geldik.Biz de annemizi 4 yaşında iken , 6 yıl oncede babamizi kaybettik.Büyüklerimizi ninelerimizi,ana,babalarımızı eş dost akrabaları anarken kardeşler arasında ölüm,mezar yeri konuşmaları üzerine karamsarlık sergilemek istemem ama bir kaç satir yazdım.Ölum yaşarken daima önümüzde olursa bazen anlamsız değmeyen endişelere, sıkıntılara, kapılan hırsa düşmemize bir nebze katkı sağlar.Elbette hem bu dünya hem ahiret sınav için fani hayat testindeyiz.Kuran da ayetlerde geçtiği gibi,”Her nefis ölümü tadacaktir" Nefis insanın ruhu,beden ölür ama ruh ölmez. Ahirete göç etmiş büyüklerimizi,kücüklerimizi,vatan için canlarını veren şehitlerimizi rahmetle anıyoruz.,mekanları cennet olsun.Aşık Yunus un sözü ile bitiriyorum ;”Ölümden ne korkarsın.Korkma edebi varsın.” Selam,dua ve saygılarımla.