Ramazan Bayramı'na "Şeker Bayramı" denmesinin nedenleri üzerine kafa yorulurken, ortaya atılan birkaç mantıklı teori bulunuyor. Köklü bir geleneğe sahip olan bu bayramın adıyla ilgili belirsizlikler, geçmişten günümüze uzanan kültürel değişimler ve dilin evrimiyle bağlantılı olabilir. İşte bu konudaki en mantıklı iki teori:
-
Şükür Bayramı Hipotezi: Bazı araştırmacılar, geçmiş zamanlarda Ramazan'ın sona ermesiyle birlikte oruç tutanlar tarafından yaşanan memnuniyetin bir ifadesi olarak "şükür" kelimesinin sıklıkla kullanıldığını iddia ediyorlar. Bu memnuniyetin zamanla bayrama adını verdiği ve Ramazan Bayramı'nın uzun süre "Şükür Bayramı" olarak anıldığı düşünülüyor. Ancak zamanla, "şükür" kelimesinin "şeker" şeklinde telaffuz edildiği ve bayramın adının da bu değişime uğradığı ileri sürülüyor.
-
Tatlı ve Şeker Gelenekleri: Osmanlı döneminde, Ramazan ayının on beşinci gününden sonra sarayın askerlere tepsi tepsi baklava gönderdiği ve bayramın bitiminden sonra da insanların tatlı yedikleri biliniyor. Ayrıca, Ramazan sonrası kutlamalarda insanlara şeker ikram edildiği ve çocukların bayram harçlıklarını alıp şekercilere koştuğu geleneklerin olduğu kaydediliyor. Bu tür tatlı ve şekerle ilgili geleneklerin, bayramın "Şeker Bayramı" olarak anılmasına katkı sağladığı düşünülüyor.
Her ne kadar kesin bir bilgi olmasa da, her iki teorinin de mantıklı olduğu ve kendi içinde tutarlılık taşıdığı söylenebilir. Bu açıdan bakıldığında, Ramazan Bayramı'nın "Şeker Bayramı" olarak adlandırılmasıyla ilgili birkaç olası açıklama bulunuyor.
